20 Mayıs 2011 Cuma

KIRŞEHİR MANİLERİ

              MANİLER
Kırşehir adın ünlüdür
Bağın bahçen güllüdür
Elden ayrıdır insanın
Tatlı dilinden bellidir


Almanya çiftlik gibi
Dumanı iplik gibi
Almanya'ya yar saldım
Kınalı keklik gibi


Yârim gitti gelmiyor
Kimse kadrim bilmiyor
Ayrıldığım günden beri
Gözüm gönlüm gülmüyor


Irmaklar su akmıyor
Yar yüzüme bakmıyor
Başka şehrin gülleri
Kırşehir gibi kokmuyor


Karşıda kara çalı
Kararıp durma çalı
Ben sana varır mıyım
Sümüklü sıracalı


Koyun keçi otlatırım
Yükseklerden atlatırım
Verselerdi benim yarimi
Düşmanları çatlatırdım


Taş dönmüyor dönmüyor
Taştan bulgur inmiyor
Evler kız ile dolu
Biri benim olmuyor


Pınara desti koydum
Damla damla olacak
Benim sevdiğim oğlan
Başöğretmen olacak


Kümbüle bak kümbüle
Hiç teveği yok bile
Askerin karısına
Kirli yazma çok bile


Koyunum arap gibi
Üzümüm şarap gibi
Güzeli olmayan evin
Halleri harap gibi


Sepet sepet üzüm var
Benim sende gözüm var
Senden başkası haramdır
Dünya ahret sözüm var


Uzun uzun kavaklar
At oynatır savaklar
Gel kız bizim eve gir
Varsın olsun duvaklar


Pek salınarak gidiyor
Kervansaray bayırı gibi
Yârim sakal koyurmuş
Dinekbağı çayırı gibi


Bağa girdim üzüme
Gel izime izime
Oğlan yanıma geldi
Gurban ettim yüzüme


Sarımsağı satarlar
Kulbu ile tartarlar
Varmam avrat üstüne
Sıra sıra yatarlar


Dağda tavuk kümesi
Başında allı fesi
Oğlanlar vezir olsa
Yine kızın kölesi


Karşı bağın üzümü
Gelin kırma sözümü
Utandım diyemiyom
Bir öpeyim yüzünü

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder